Dit staat er op de etiketten en labels op verpakkingen van voedingsmiddelen

Gepubliceerd op: 2 juni 2022

Vlees in supermarkt

Consumenten willen steeds uitgebreider geïnformeerd worden over een product om bewuste keuzes te kunnen maken. Omgekeerd wil een producent graag zaken naar een gebruiker communiceren. Daarom is op verpakkingen van levensmiddelen steeds meer informatie te vinden.

In wetgeving van de EU en van afzonderlijke lidstaten staat waaraan voedsel en voedselproductie moet voldoen. Speciale overheidsinstanties, zoals in Nederland de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA), zien erop toe dat producenten de regels naleven.

Wat staat er op een etiket?

In het Warenwetbesluit Etikettering van Levensmiddelen (WEL) staat beschreven welke informatie op een etiket vermeld moet worden, zoals de ingrediëntenlijst en de houdbaarheidsdatum. Etikettering is onder meer van belang voor:

  • samenstelling en voedingswaarde;
  • houdbaarheidsperiode van het product;
  • traceerbaarheid van het product (batchnummer);
  • opslag condities, zoals temperatuur, vochtigheid, ventilatie;
  • aanwezigheid van mogelijke allergenen, zoals pinda’s;
  • interactie met andere stoffen;
  • risico’s voor de gebruiker (producten in hoge concentraties, zoals smaak- en reukstoffen, olie van kruidenextracten of andere geconcentreerde (natuurlijke) geur- en smaakstoffen);
  • voeding- en gezondheidsclaims.

Vooral informatie over voedingsmiddelen die allergieën kunnen veroorzaken is van belang. Er zijn twaalf allergenen die zorgen voor 90% van de allergische reacties. Die allergenen moeten altijd genoemd worden, dit zijn: granen die gluten bevatten, vis, schaaldieren, eieren, pinda’s, soja, melk, zuivelproducten en lactose, noten, selderij, mosterd, sesamzaad en sulfieten.

Producenten, leveranciers en winkels prijzen producten aan. Het is echter verboden consumenten te misleiden. De gemiddelde consument moet de manier van presenteren kunnen begrijpen. Dit laatste moet dan aantoonbaar worden gemaakt met bewijzen.

Als basis geldt altijd dat etiketten van voedingsmiddelen niet misleidend mogen zijn. Om te verzekeren dat dit principe wordt gerespecteerd hebben de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de EU en nationale overheden codes vastgesteld. Ze staan alleen ‘goed gefundeerde en gerechtvaardigde’ claims toe.

Het Europees Parlement heeft medio 2010 aanvullende regels ingevoerd, met name voor zout, suiker, vet en verzadigd vet. Het doel is het toenemende overgewicht van Europeanen te helpen bestrijden. Inmiddels heeft het Parlement ook regels ingevoerd over het land van herkomst van vlees.

Producten die niet worden verpakt, hoeven van de EU geen label met de voedingswaarde-informatie te hebben. Uitzondering is de informatie over allergenen die in een product kunnen voorkomen.