Mensen en landbouwhuisdieren kennen een lange gezamenlijke geschiedenis. Domesticatie is het proces van toenemende wederzijdse afhankelijkheid tussen de mens enerzijds en dieren en planten anderzijds, die gepaard gaat met mutaties (verandering in erfelijke eigenschappen) en selectie. De selectie kan daarbij doelbewust of onbewust zijn en zal bij de vroegste vormen onbewust zijn geweest. Naarmate de mens meer bewust werd van het proces van domesticatie werd gerichter gebruikgemaakt van selectie, teeltkeuze en fokken om gewenste eigenschappen en kenmerken te versterken. Dieren werden tammer en makkelijk te behandelen en benaderen door mensen.

We spreken over landbouwhuisdieren als dieren voor productiedoeleinden worden gehouden. Denk aan melk, vlees, wol, veren of eieren. Voorbeelden van landbouwhuisdieren zijn rundvee, schapen, geiten, varkens, kippen, eenden, pelsdieren, konijnen, parelhoenders, paarden, struisvogels, waterbuffels, herten, lama’s en fazanten.

Veehouders zorgen al eeuwenlang voor landbouwhuisdieren. Landbouwhuisdieren zorgen voor mensen. Huisvestingssystemen werden in de loop der tijd verbeterd. Dieren krijgen meer ruimte, meer licht en meer frisse lucht. Een continue monitoring van de gezondheid en een uitgebalanceerde voeding zorgt voor gezonde en sterke dieren. Evenals mensen hebben dieren niet het eeuwige leven. En zoals het al eeuwen gaat, worden dieren aan het eind van het leven op een respectvolle manier verzameld, vervoerd en onder hygiënische omstandigheden verwerkt tot smakelijk en voedzaam vlees. Landbouwhuisdieren verdienen in alle opzichten RESPECT van mensen. We danken ons leven, ons welzijn aan landbouwhuisdieren. Dat is iets om elke dag bewust van te zijn; dankbaar voor te zijn.