Regels transportwaardigheid leiden tot ambachtscrisis
Gepubliceerd op: 2 mei 2022
Door Bart Camps | Varkenshandelaar en Helma Lodders | Voorzitter Vee&Logistiek Nederland
Eind december 2021 luidden de transporteurs van levend vee de noodklok. De onnodige aanscherping van regels en het boetebeleid van de overheid leiden tot grote wanhoop. Transporteurs zien het aantal boetes stapelen. Chauffeurs beleven geen greintje plezier meer aan hun werk; stress overheerst, wetende dat een ‘overtreding’ het einde van het bedrijf van je werkgever kan betekenen. Alle overleggen ten spijt, staan we als sector nog steeds voor een bijna onmogelijke opgave.
Marianne Zwagerman deed in een van haar columns de volgende uitspraak: „We zitten in een ambachtscrisis. Een tijd waarin vakmensen hun mond moeten houden terwijl de mensen die alleen maar lucht kunnen verplaatsen, de dienst uitmaken”. Dat is natuurlijk een boute uitspraak. Maar zij slaat, waar het gaat om de crisis in het veetransport, de spijker op de kop!
Onze veetransporteurs vervoeren dieren van de ene naar de andere locatie. Zij doen dit met veel passie en vakmanschap. Investeren in de meest diervriendelijke vervoermiddelen en duurzaamheid staat hoog in het vaandel. Een recent openbaargemaakt WOB-verzoek bevestigt dit. In een periode van ruim drie jaar zijn ongeveer 1,5 miljoen koeien, 4,5 miljoen kalveren en 45 miljoen varkens naar de slachterij vervoerd. Bij de 100 procent controle die de NVWA daarbij uitvoert zijn zo’n 210 overtredingen geconstateerd. Dat betekent dat bij 0,0004 procent van alle in die periode vervoerde dieren mogelijk een tekortkoming is geconstateerd. Dat is 1 op 250.000.
Groen, oranje, rood
We kennen in Nederland allemaal het stoplicht met drie kleuren: groen, oranje en rood. Bij groen mag je doorrijden, bij rood moet je stoppen. Het oranje licht is bedoeld om rekening te houden met de snelheid en het gewicht van de auto om voor het rode licht te kunnen stoppen. Het door het oranje licht rijden is nooit een overtreding omdat je simpelweg de tijd moet hebben om voor het rode licht tot stilstand te komen.
Hoe anders is dat in het veetransport. Veetransporteurs dienen zich te houden aan de EU-transport verordening. Om de regels uit deze verordening meer ‘kleur’ te geven zijn er in EU-verband richtsnoeren opgesteld. Deze werken ook met de kleuren groen, oranje en rood. Rode dieren kunnen niet vervoerd worden omdat ze zwak of gewond zijn. Hierover bestaat geen discussie. De groene dieren zijn gezonde dieren, ook dat is duidelijk. De discussie gaat om de ‘oranje’ categorie. Dit zijn dieren met een uiterlijk kenmerk van ouderdom, een wondje aan staart of oor of een liesbreuk. De transporteurs vervoeren deze dieren met extra zorg.
Het zwaard van Damocles
En toch kunnen zij niet voorkomen dat er af en toe een ‘oranje’ dier in de groene groep zit. Dat komt de transporteur duur te staan. Na drie mondelinge waarschuwingen en één schriftelijke gaat de boeteteller lopen. De eerste keer een boete van € 1.500,-. Daarna wordt de boete telkens met € 1.500,- verhoogd. Niet op te brengen voor een transporteur die met tien of vijftien auto’s op de weg zit. Naast deze stapeling van boetes dreigt na drie overtredingen in twee jaar tijd verscherpt toezicht. Dat betekent dat een bedrijf zijn transportvergunning kan verliezen. Het zwaard van Damocles boven je bedrijf.
Terug naar de ambachtscrisis. Er wordt in dit land zoveel bedacht en geschreven. Problemen lossen we van achter het bureau op. Steeds minder speelt echte vakkennis daarin een rol. Van professionals die dag in dag uit met hun vak bezig zijn. Dat geldt voor onze chauffeurs en transporteurs en dat geldt ook voor het overgrote deel van de dierenartsen. Wij zeggen, voor het te laat is en de vaklui vertrokken zijn: terug naar de tekentafel, luister naar de input van de vakmensen, en kom tot een werkbare afspraak. In het belang van dier en mens.