Passie en respect voor boer, dier en vrachtwagen

Geertjan van Beers (57 jaar) vervoert met veel passie kalveren door heel Nederland, België en een gedeelte van Frankrijk en is vaak de hele week onderweg.

Van Beers rijdt op een vrachtwagen van het ouderlijk transportbedrijf Rinus van Beers, die nu een van zijn broers, Peter van Beers in Oirschot (N.-Br.) runt. Van Beers is van huis uit opgegroeid met het veetransport en heeft het ouderlijk transportbedrijf nooit helemaal losgelaten. Ook niet tijdens de 8 jaar dat hij een horecazaak had. “De sociale contacten met mensen, boeren, de affiniteit met vee en liefhebberij voor vrachtwagens, maakt dat het veetransport een baan is die me op het lijf geschreven is”, vertelt van Beers die het heerlijk rustig vindt om de hele week in zijn truck onderweg te zijn.

Natuurlijk zijn er ook minder leuke kanten, zoals het laden en lossen in alle weersomstandigheden. Niet alleen hekelt van Beers koude handen in de winter, maar ook vriest alles aan de vrachtwagen vast als de temperaturen onder nul komen.

Risico’s zijn er ook bij veetransport. De grotere rosekalveren wegen soms meer dan 500 kilo en zijn alleen met beleid in en uit de vrachtwagen te krijgen. “Aan de kop van het dier, de ogen, oren, maar ook het haar kun je de stemming van het dier aanvoelen”, aldus de ervaren veetransporteur die met respect de dieren behandeld. Bij het laden en lossen is voorbereiding is het halve werk. “Goed opgesteld en voldoende hoog hekwerk om de kalveren te begeleiden is een voorwaarde voor het welzijn van de mens en dier tijdens het laden” aldus van Beers die aangeeft dat in het veetransport er veel is veranderd op het gebied van welzijn. Meer ruimte voor de dieren, een antislipvloer en betere ventilatie zijn een paar voorbeelden die van Beers aangeeft voor een veewaardig diertransport.